بیست و یکمین جشنواره -گناوه
به خاطر وزش شدید باد دیواره ماسه ای در حال فرو ریختن بود .قسمتی از دیواره به اندازه قرار گرفتن یک انسان باریک اندام فرو رفته بود .محمود درون آن باریکه قرار گرفت و من وزش باد را با کمک فرو ریختن ماسه ها با عکس های پیا پی ثبت می کردم.حس غریبی داشت وجود انسانی میان تلاطم خاک وباد.
این کار به صورت ویدئو آرت ارائه خواهد شد.
شاخ

این فقط من نبودم که از دیدن این همه شگفتی متحیر شدم

پری



موهای پری لیف درخت خرما بود.
مرد
در ساحل دریای خلیج فارس مرد کوچکی با ریش های بلند در عکاسی به من کمک کرد.

بوشهر- گناوه روزهای پایانی سال۱۳۸۷
بیست و یکمین جشنواره هنر محیطی
+ نوشته شده در ساعت توسط Tara
|
http://www.arttara.com